(nie ulec)

См. также в других словарях:

• ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… …   Słownik języka polskiego

• wytrzymać — dk I, wytrzymaćam, wytrzymaćasz, wytrzymaćają, wytrzymaćaj, wytrzymaćał, wytrzymaćany wytrzymywać ndk VIIIa, wytrzymaćmuję, wytrzymaćmujesz, wytrzymaćmuj, wytrzymaćywał, wytrzymaćywany 1. «zostać w pewnym położeniu, wytrwać w pewnym stanie… …   Słownik języka polskiego

• pozostać — dk, pozostaćstanę, pozostaćstaniesz, pozostaćstań, pozostaćstał pozostawać ndk IX, pozostaćstaję, pozostaćstajesz, pozostaćwaj, pozostaćwał 1. «nie ruszyć się skądś, nie opuścić jakiegoś miejsca; zostać gdzieś, u kogoś» Pozostać w domu. Pozostali …   Słownik języka polskiego

• drgać — ndk I, drga, drgaćają, drgaćał drgnąć dk Va, drgaćnę, drgaćniesz, drgaćnij, drgaćnął, drgaćnęła, drgaćnęli, drgaćnąwszy 1. «wykonywać szybkie, ledwie widoczne powtarzające się ruchy; trząść się, dygotać, drżeć» Drgnął nerwowo. Komuś drga powieka …   Słownik języka polskiego

• spetryfikować — dk IV, spetryfikowaćkuję, spetryfikowaćkujesz, spetryfikowaćkuj, spetryfikowaćował, spetryfikowaćowany bud. «wzmocnić grunt budowlany, mur itp. specjalnymi zastrzykami, np. z cementu» spetryfikować się 1. książk. «utrwalić się, skostnieć, nie… …   Słownik języka polskiego

• drgnąć — Ani drgnąć a) «nie poruszyć się, pozostać w bezruchu, nie ruszyć się z miejsca»: Uniósł pierzynę z jej głowy, przygląda się, a dziewucha dech zataiła w sobie, ani drgnie. A. Oppman, Legendy. b) «nie ulec zmianie»: Barometr zatrzymał się na 1009… …   Słownik frazeologiczny

• wstrzymanie — pot. Brać, wziąć, dać (sobie) na wstrzymanie a) «nie ulec (nie ulegać) emocjom, poczekać aż one wygasną lub osłabną»: – No, no... Uspokój się! – obciął go Wania. – Weź na wstrzymanie... J. Brzechwa, Owoc. b) «zaprzestać czegoś, przerwać coś»:… …   Słownik frazeologiczny

• przetrwać — dk I, przetrwaćam, przetrwaćasz, przetrwaćają, przetrwaćaj, przetrwaćał, przetrwaćany 1. «przebyć, przeżyć, przetrzymać jakiś, zwłaszcza trudny okres; utrzymać się przy życiu, nie ulec zagładzie, zniszczeniu; przechować się, zachować się,… …   Słownik języka polskiego

• przetrwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, przetrwaćam, przetrwaća, przetrwaćają, przetrwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeżyć, przebyć, przetrzymać jakiś trudny czas, utrzymać się przy życiu, nie ulec zagładzie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• złamać — dk IX, złamaćmię, złamaćmiesz, złam, złamaćał, złamaćany 1. «nacisnąwszy, przycisnąwszy, uderzywszy rozdzielić, rozerwać coś na (dwie) części; przełamać, rozłamać» Złamać nartę. Złamać kij, laskę. Złamać pieczęć. Wicher złamał drzewo. Złamana… …   Słownik języka polskiego